شخصیت شهید, وصیت‌نامه, ویژگی‌ها, فرهنگ و هنر, فیلم و تصویر, یادها و خاطره‌ها
وصیت‌نامه‌ی اول شهید
اطاعت از رهبری؛ ادای قرض مالی، تعیین تکلیف موضوعات شرعی
سعید علی‌حسینی
وصیت‌نامه نخست شهید محمدحسین علی‌حسینی، پس از اردوی جهادی بازدید از مناطق جنگی
|
بسم الله الرحمن الرحیم قرآن کریم درباره وصیت سفارش کرده و ائمه هم فرموده‌اند که مومن خوبست وصیت‌نامه‌اش را جلوتر آماده کند. امام امت خمینی کبیر می‌فرمایند این وصیت‌نامه‌های رزمندگان اسلام آدم را می‌لرزاند! اینجانب محمدحسین علی‌حسینی گواهی می‌دهم به وحدانیت خدا و پیامبران و ائمه بزرگوار و قیامت و بهشت و جهنم و به این که انقلاب اسلامی ایران حق است و رهبر آن طبق فرمان امام زمان(عجل الله تعالی فرجه‌الشریف) کار و تلاش می‌کند و هرکس از حرف او تخطی کند جایش جهنم است. مقداری که مقروضم در دفترم نوشته است که 3 قلم می‌شود و سفارش دیگرم اینست که چنانچه مسئله‌ای پیشامد کرد باید فردی که گفت من از فلانی طلبکارم او را راضی کنید و لطفاً مسئله سال معین کردن را روشن کنند علمای اسلام برای خانواده ما چون مسئله سال معین کردن ما روشن نبوده! اگر شهید شدم مرا در پشت قبرستان نو دفن کنند و برای من آمرزش بخواهند! از تمام قومان و خویشان هر کس بدی‌ای از من دیده مرا حلال کند. |
توضیح: این وصیت‌نامه در جریان اردوی بازدید از مناطق جنگی جنوب به درخواست شهید معظم و با انشاء و تحت نظارت ایشان توسط همراه با سوادشان برادر عباس رشتی نوشته شده است اردوی فوق مرکب از داوطلبان بازدید از مناطق جنگی در سطح شوراهای اسلامی روستاهای خراسان بوده و توسط نهاد انقلابی جهاد سازندگی برگزار شده است. این شهید معظم که آن موقع عضو فعال شورای اسلامی زادگاهش بوده در حالی داوطلب شرکت در اردو شده که چند روز قبل از برگزاری آن در حادثه‌ای هنگامی که می‌خواسته‌اند تلری(تریلر) باری تراکتورشان را به تنهائی به تراکتور ببندند بین تراکتور و تریلر گیر افتاده به شدت مصدوم می‌شوند به گونه‌ای که زخم بزرگی که در اثر این تصادم به ناحیه‌ی ران پایشان وارد آمده در حدود 20 بخیه می‌خورد و هنوز در حال التیام بوده در عین حال با توجه به این که دفاع مقدس هنوز جریان داشته و قهراً در جریان بازدید در تیررس متجاوزین بعثی نیز قرار می‌گرفته‌اند لازم بوده آموزش فشرده‌ی نظامی‌ای هم ببیند تا آمادگی تاکتیکی لازم را برای مواجهه‌ی بایسته با صحنه‌های رویاروئی و درگیری پیدا نمایند به همین خاطر برنامه فشرده‌ی آموزشی برای داوطلبان گذاشته می‌شود و ایشان نیز بدون اینکه مسئولانشان را در جریان عارضه‌ی شدید مذکور قرار بدهند همپای دیگران در برنامه‌ی آموزشی شرکت می‌نمایند و کسب آمادگی لازم را مقدم بر استراحت ضروری استعلاجی خویش قرار می‌دهند و به وضوح روشن است که دراوج اشتیاق دیگر اصلاً خودشان را نمی‌دیده‌اند چه رسد به این که درد ظاهری و جسمی خویش را در چنان هنگامه‌ای احساس نمایند.